گزارش لوموند دیپلماتیک از هویت اسلامی و ضدصهیونیستی قیام خاورمیانه
هراس از احتضار آمریکا در خاورمیانه سران برخی کشورهای تحت حمایت این رژیم را آزار می دهد.
این تحلیل را نشریه فرانسوی لوموند دیپلماتیک منتشر کرده و نوشته است: در گوشه و کنار کاخ های صدارت در غرب، تمسخر «کوچه و خیابان های کشورهای عرب» امری پیش پا افتاده بود. آیا واقعا نیازی بود که به خواست و فکر چند صد میلیون نفر توجه شود، در جائی که در بهترین حالت انتظار می رفت که شعارهای اسلامی یا ضد غربی بدهند،

به ویژه که این حکومت های غربی با رهبران این کشورها که نظمی سودمند برقرار کرده بودند، بهترین روابط را داشتند و در حالی که پادشاهان و روسای جمهوری خودکامه این کشورها، در خیال «صلح و سازش با اسرائیل» به سر می بردند؟
نشریه مذکور اضافه می کند: همه تحلیل گران در مورد مصر اتفاق نظر دارند که کاخ سفید متفقی وفادار و دوست صادقی را از دست داده است که از سی سال پیش، استراتژی منطقه ای آمریکا بر دوش او و اسرائیل بود. مصر در جنگ با عراق نیز شرکت کرد (1991-1990). در سال های اخیر، حسنی مبارک پرچم مبارزه با «خطر ایران» را در دست گرفته بود. او موفق شده بود توهم «روند صلح» را با فشار آوردن به تشکیلات خودگردان فلسطین جهت ادامه مذاکرات زنده نگهدارد.
او در محاصره غزه شرکت کرده و از هر اقدامی برای سازش بین حماس و الفتح جلوگیری کرده بود. در قیام های زمستان جاری، معترضان شعاری را به دست گرفته بودند که به عبری نوشته شده بود «زبانی که مبارک می فهمد، زبان رهبران اسرائیل است».
لوموند دیپلماتیک با تاکید بر اینکه مردم مصر قرارداد کمپ دیوید را برخلاف صلح و ثبات می دانند، تاکید می کند: مردم مصر هر بار که امکان یافتند، همبستگی خود را با فلسطین و لبنان نشان دادند. به هنگام جنگ در تابستان 2006، تصویر حسن نصرالله، رهبر حزب الله در مغازه های قاهره به چشم می خورد، در حالی که رژیم مصر ماجراجوئی حزب الله را محکوم کرد. شرکت کنندگان در تظاهرات امتناع ایران از تسلیم شدن به امر و نهی آمریکا و اسرائیل را تحسین می کنند.
نشریه فرانسوی همچنین از احتضار آمریکا در منطقه خبر داده و نوشت: دولت جدید مصر مجبور است نظر افکارعمومی را درباره غزه و اسرائیل در نظر بگیرد. تحول انقلابی پیش آمده در مصر کشورهای عربی دیگر را که به «میانه روی» مشهورند، نگران کرده است. در راس آن ها عربستان سعودی قرار دارد. ملک عبدالله از مبارک، پیش اوباما وساطت کرد. هراس از احتضار آمریکا در منطقه، سران عرب را می ترساند. توان آمریکا در ایجاد جبهه وسیعی علیه برنامه هسته ای ایران و برقراری تحریم ها، نه شکست آنان در عراق را محو کرده و نه در گل ماندن آن ها را در افغانستان، استعفای دولت سعد حریری در ماه ژانویه 2011 در لبنان و رها ساختن مبارک به حال خود، بر هراس اعراب «میانه رو» افزود: آنان از گسترش جنبش دموکراسی خواهی در یمن و بحرین به وحشت افتاده اند.
دولت نتانیاهو در اسرائیل حتی بیش از متحدان عرب واشنگتن نگران است. اسرائیل از تغییرات فعلی کلافه شده و تحرک اسلامگرایان را با سال 1979 و انقلاب ایران مقایسه می کند. اگر غرب باخته است، می توان گفت محور ایران و حزب الله و سوریه برنده اند.
منبع:کیهان